Suchitoto, El Salvador vanaf 3 februari 2013

Vanuit El Zonte zijn we naar Suchitoto gereisd. Om 09.00 uur zaten wij op de bus te wachten die pas om 10.15 kwam. Een zogenoemde chickenbus (oude Amerikaanse schoolbussen), behoorlijk vol, geen zitplaatsen meer maar er kan altijd nog wat bij. Ook wij met onze rugzakken. In die bus waren wij wel de enige toeristen dus hadden wij behoorlijk wat bekijks. En wij hadden dus ook veel te bekijken. Tijdens deze reis en de vele stops kwamen er steeds weer mensen bij. Er is dan een chauffeur en een jongen die alles regelt, betalingen, opschuiven, meetillen enz.

De eerste bus duurde 40 minuten, toen overstappen in La Libertad, 45 minuten naar San Salvador. Daar zijn we uitgestapt en hebben ongeveer 10 gelopen maar toen toch voor een taxi gekozen naar de volgende bushalte. Toen een busrit van twee uur en wij waren op bestemming. Die drie bussen kostte ons ongeveer 5 dollar samen en de taxi van een kwartier kostte hetzelfde. Heftig bezweet en stram in het lijf kwamen wij aan in dit mooie stadje Suchitoto.

Wij zijn hier nu 4 dagen maar hebben nog weinig gezien want de reizigers diaree sloeg toe. Ik zal jullie de details besparen .... Maar we hebben best een heftige te pakken dus zitten we de tijd gewoon even wat uit. Gelukkig zijn wij niet 3 weken op vakantie dus het kan wat leien. Wat wij wel doen is veel slapen, lezen, puzzelen, kaarten en wandelen (kleine stukjes lukken wel). Eerst hadden wij hier een hotel voor 14 dollar per nacht maar omdat daar toch muggen waren die je er dan niet bij wilt hebben zitten we nu even beetje luxe, 40 dollar per nacht met airco.

El Salvador heeft de US$ van de USA overgenomen. Niet leuk, wel handig. Wat je overhoudt kun je in elk ander land ook kwijt. Wellicht val ik in herhaling maar ik vind het zo bijzonder prettig, de mensen hier zijn bijzonder aardig. Loop je in het donker over straat dan groet iedereen je. En bij vragen krijg je een geduldig luisteraar voor je.

Suchitoto ligt aan het meer Lago Suchitlan. Dat hebben wij nog niet gezien maar dat komt nog.

Omdat wij momenteel niets meemaken vertel ik maar iets over de beestjes die wij hier tegenkomen. Eerste was natuurlijk een cucaracha (kakkerlak in het Spaans), die liep in bed over de benen van Mieke, daarna hebben we hem niet meer gezien. De pelikanen boven de zee maar daar hebben jullie al genoeg foto's van gezien. Hier in El Salvador zijn enorm veel vogels, die in de vroege ochtend en in de late namiddag enorm veel kabaal maken, geweldig. Ook zijn onze vriendjes weer volop aanwezig. Onze vriendjes zijn gekko's, die zijn superleuk, maken een lief geluidje en eten muggen. Als wij in onze hotelkamer binnen komen dan schiet er vaak eentje weg, achter een schilderijtje of achter het bed. Gisteravond zagen wij een libelle tegen het plafond aanhangen met daar omheen twee gekko's die het op hem gemunt hadden. Een uur later lag hij op de grond. Met regelmaat komt er een vlinder voorbij, niet zo bijzonder maar wel mooi. Geweldig was die leguaan die wij tegen kwamen toen we een hotel zochten. De vrouw die ons rondleidde wees hem aan, leguaan van het huis, maar liep wel om. Toen ik vroeg wat er zou gebeuren als ik erheen zou lopen kneep ze in haar arm, hij zou dan bijten. Maar hij was prachtig, meer dan een meter lang en van de grond tot boven zijn hoofd wel 45 centimeter.

Nog een leuk detail: Mieke maar hopen dat ze blonder wordt maar het lijkt toch meer zilver te worden.

Laatste nieuws 8 februari: Wij zijn naar de dokter geweest. Wij hebben inderdaad een heftige reizigers diarree te pakken en krijgen hiervoor een antibiotica en een probiotica. Mieke tevens een pijnstilling en een vochtregulering omdat haar bloeddruk wat laag is. Waarschijnlijk vanwege wat vocht tekort. Even geen koolzuurhoudende dranken drinken, dus ook geen bier (jammer) maar ook geen cola. Dat waren wij juist aan het drinken omdat vele reizigers dit doen ter voorkoming van diarree. Net dus snel een miniontbijtje genuttigd en al die pillen en poeders erin gestopt en genezing kan beginnen.

Daar bij de dokter was wel een belevenis wij waren er om 08.45 uur, kregen een nummertje en moesten naar een balie. Je verwacht het al, vele mensen in de rij en het zweet brak ons al uit, dit zou uren duren. Viel nog niet tegen, je moet even het systeem doorhebben . Bij de balie aan de beurt, nee we moesten toch eerst even ons gaan wegen. Daar hielp een mevrouw ons, schreef het gewicht op een klein briefje wat we dus weer af moesten geven aan de balie. Daar ingeschreven, kosten dollar 2,00 per persoon. Toen mocht je ergens gaan zitten. Later werden namen opgeroepen en werd je op een andere plek neergezet op volgorde. Daar lijkt ook alles weer door elkaar te gaan, maar nee, keurig op volgorde gaat dit. Dus drie uur later kwamen we naar buiten gelopen. Alhoewel naar buiten, de dokterspraktijk was eigenlijk buiten, in een soort van ommuurde tuin, met alles aanwezig, fysio, laboratorium, kinderarts enz. Er liepen dus heel veel vrouwen met kinderen. Toen wij net binnen waren was een non alle bezoekers aan het toe spreken over de liefde van Jesuscristo. Later liep Jan de non tegen het lijf, raakte met haar aan de praat en kreeg zowaar een rondleiding van haar. Zie je wel hoe lief!!

Vandaag in het dorp kwam een auto met luidspreker die op diverse plekken stopte en ook over het evangelie in een microfoon sprak en dit zeer passievol, ik bedoel schreeuwend en overtuigend. Op de terugweg werd Mieke aangesproken (in het Engels) door die man, via microfoon, drie straten konden meegenieten, hoeveel Jezus wel niet van haar houdt, eigenlijk de enige is die echt van haar houdt en dat geld niet belangrijk is enz. enz.

WIJ WENSEN JULLIE EEN HELE FIJNE CARNAVAL OF EEN FIJNE CHILLTIJD, ZO JE WIL!!!

XXXX Mieke en Jan